Wysiłkowe nietrzymanie moczu często nazywane jest wstydliwą chorobą kobiet. Dotyka ono w szczególności panie po 50. roku życia. Mężczyźni również chorują na tę przypadłość, jednak o wiele rzadziej niż kobiety. Jak się okazuje, na wysiłkowe nietrzymanie moczu może cierpieć nawet co druga kobieta po menopauzie. Również młodsze kobiety mogą cierpieć na to schorzenie. Jakie są jego objawy i jak sobie z nim radzić? W tym artykule poruszamy wszystkie najważniejsze kwestie związane z wysiłkowym nietrzymaniem moczu.
Jakie są przyczyny i rodzaje wysiłkowego nietrzymania moczu?
Wysiłkowe nietrzymanie moczu może być spowodowane nadmierną ruchomością w okolicy połączenia pęcherza moczowego z cewką moczową. Może to wynikać z obciążenia powstałego przez niedostateczne podparcie przez dno macicy mniejszej.
Kolejnym powodem tego schorzenia może być niewydolność mięśnia zwieracza wewnętrznego cewki moczowej. Co istotne, te dwie przyczyny mogą zaistnieć jednocześnie. Dodatkowo może pojawić się również obniżenie przedniej ściany pochwy. Nie jest to bezpośrednia przyczyna problemów związanych z nietrzymaniem moczu, ale często towarzyszy tej dolegliwości. Do rozciągnięcia i odnerwienia mięśni dna macicy może dojść podczas porodu. Przyczyną może być też zanik czynności tych mięśni, a także słabość tkanki łącznej. W późniejszym czasie dochodzi do tego obniżony poziom estrogenów, który może wpłynąć na szczelność cewki moczowej. Jako przyczynę wysiłkowego nietrzymania moczu wymienia się również często bezpośrednie urazy cewki moczowej, w tym takie, które prowadzą do powstawania blizn na powierzchni cewki.
Wysiłkowe nietrzymanie moczu dzieli się na trzy stopnie nasilenia:
– pierwszy stopień to popuszczenie moczu w wyniku wysiłku np. w czasie kaszlu lub podnoszenia ciężarów;
– drugi stopień to popuszczanie moczu w wyniku lekkich czynności np. w czasie wstawania, chodzenia;
– trzeci stopień to bezwiedne wyciekanie moczu, w tym także w pozycji leżącej.
Jakie są sposoby rozpoznawania wysiłkowego nietrzymania moczu?
Wysiłkowe nietrzymanie moczu można zdiagnozować na kilka sposobów. Lekarz zazwyczaj zleca takie badania jak:
– badanie ogólne moczu;
– próby prowokacyjne;
– posiew moczu;
– badanie na wziernikach;
– badanie radiologiczne z kontrastem;
– oznaczenie zalegania moczu.
Jakie są sposoby leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu?
Wysiłkowe nietrzymanie moczu można leczyć na kilka sposobów. Najczęściej zaleca się:
– fizykoterapię – polecana jest przy niewielkim nasileniu choroby. Polega głównie na ćwiczeniu mięśni dna miednicy (mięśnie Kegla). Ćwiczenia polegają w głównej mierze na zaciskaniu mięśni w celu zatrzymania moczu;
– leczenie farmakologiczne – leczenie farmakologiczne jest stosowane najczęściej w przypadku, gdy przyczyną wysiłkowego nietrzymania moczu jest niestabilność mięśni wypieracza moczu. Często w czasie kuracji farmakologicznej dodatkowo podawane są estrogeny;
– leczenie chirurgiczne – leczenie chirurgiczne stosuje się, gdy inne metody nie przynoszą efektów. Do najczęściej stosowanych metod leczenia chirurgicznego zalicza się – pochwową plastykę cewki moczowej, operację mocującą cewkę moczową nad spojeniem łonowym oraz operację podwieszającą z użyciem pętli z materiałów sztucznych lub tkanek pacjenta.
Coraz bardziej popularną metodą na leczenie wysiłkowego nietrzymania moczu staje się również laseroterapię, która wykonywana jest w gabinetach ginekologicznych lub medycyny estetycznej.